Toen ik 15,16 jaar was ben ik begonnen om concerten van
de Golden Earring bij te wonen. Het was in de tijd van Radar Love, wie kent het
eigenlijk niet. Eerst in de Stadsgehoorzaal in Leiden, later met meerdere fans
met een bus naar andere plaatsen in Nederland. De meesten meiden waren gek van
George, Rinus bleef afstandelijk, Cesar immens achter zijn trommels en Barry
tsja....hij was rock & roll!
Vorige week togen Ruud en ik naar Rotterdam. Drankje in
de Markthal, bezoek aan de Kunsthal, hapje in de Witte de With en door naar
Ahoy voor een optreden van de mannen. Het wordt nooit vol zeiden wij nog tegen elkaar toen
om 19.35 uur de zaal nog bijna leeg was. Maar wat een verrassing dat tegen 20.00
uur de knasse knarren er opeens wel waren. Het voorprogramma met De Wolf was
echt R&R en op zijn tijd ook echt goed!
Bijzonder om te zien dat om ons heen, brave opa’s en
oma’s compleet uit hun dak gingen bij de eerste tonen van de Earring. Oma Rie
naast mij zong letterlijk alle teksten mee, ik durfde niet te vragen of ze een
soort groupie was geweest.
En de mannen? Rinus heeft geen moment de zaal ingekeken
maar speelde de sterren van de hemel, Cesar zat machtig achter zijn drumstel,
George had nog steeds dezelfde look en aandoenlijke trekken én was gewoon goed
en Barry? Tsja....hij babbelt het aan elkaar, neemt een slok en nog een slok,
verdwijnt af en toe van het podium maar is er scherp als hij er moet zijn.
Tot volgend jaar roept Barry aan het eind. Ik kijk Ruud
aan, echt? Nou nee besluiten we, het was goed zo, we houden het vanaf nu bij
Deezer!
